1. Wat houden de begrippen ‘transitie, transformatie, participatiemaatschappij en burgerkracht’ in?
   Transitie in de zorg: In 2015 worden de gemeenten verantwoordelijke voor jeugdzorg, werk en inkomen en zorg aan langdurige zieken en ouderen. De gemeenten hebben een deel van deze taken al op zich genomen en een deel nemen zij over van de Rijksoverheid. Het idee hierachter is dat de gemeenten het dichts bij de inwoners zitten en de zorg effectiever, met minder bureaucratie en goedkoper kunnen leveren.
   Transformatie: verandering in de wijze waarop we nu werken in het sociaal domein.
   Participatiemaatschappij: Het Kabinet wil zorg dichtbij de burger organiseren. Burgers worden geacht minder en later een beroep te doen op zorg. Ze moeten meer zelf doen, met behulp van vrijwilligers en hun eigen netwerk.
   Burgerkracht: Burgerkracht; het hart van onze samenleving. Burgers nemen in toenemende mate eigen verantwoordelijkheid en initiatief voor een betere samenleving.

 Bronnen:http://www.invoeringwmo.nl/content/hoe-zorg-je-voor-samenhang-tussen-transitie-en-transformatie
http://www.zorgwelzijn.nl/Home/Dossiers/Transities/

http://www.mogroep.nl/actueel/nieuws/2522-participatiesamenleving-bezuinigingen-ondermijnen-eigen-kracht-burgers

http://www.stamm.nl/burgerkracht

2. Beschrijf in 1 á 2 a-4 hoe jij zelf als (toekomstig) professional naar deze transitie kijkt?Waar liggen volgens jou kansen voor ouderen (en jongeren en verbindingen tussen generaties) met de veranderende wet en regelgeving en het ‘nieuwe’ denken? Hoe denk jij dat we deze kansen kunnen benutten? Hoe kunnen we eventuele bedreigingen het hoofd bieden?
   Er is veel aan het veranderen in de zorg. Gemeentes staan vanaf 2015 steeds dichter bij de zorg en wat hier allemaal bij komt kijken. De burger moet meer voor zichzelf gaan zorgen met behulp van mantelzorgers. Er wordt steeds meer van de burger zelf verwacht en de overheid geeft steeds meer taken op dit gebied uit handen.De zorg voor ouderen komt vanaf nu steeds meer terecht in de handen van familie en naasten. Het is de bedoeling dat ouderen steeds langer thuis blijven wonen doormiddel van deze manier van zorg. Mantelzorgers kunnen wellicht bepaalde taken uitvoeren. Wanneer een oudere inwoont bij zijn/haar kinderen kunnen hun ervoor zorgen dat hun moeder of vader gewassen word of dat de steunkousen worden aangetrokken. Wanneer een familielid dicht bij de ouder in de buurt is is dit eventueel ook nog mogelijk. Maar dit is zeker niet voor iedere familie aan de orde. Doordat ouderen steeds langer thuis wonen wordt er ook steeds meer gevraagd van de thuiszorg. Ik denk dat er steeds meer werk komt in de thuiszorg om al deze zorgvragers van zorg te kunnen voorzien wanneer het niet mogelijk is om familie hiervoor te vragen.Ik ben van mening dat jongeren ook wat bij kunnen dragen in de zorg voor ouderen. Zo kunnen bijvoorbeeld kleinkinderen de huishoudelijke hulp over nemen bij hun grootouders.  Wat betreft eenzaamheid kunnen jongeren ook een belangrijke rol spelen. Er zijn op dit moment al meerdere projecten waarbij jongeren gekoppeld worden aan ouderen. Zo zijn er basisscholen die een opa of oma kunnen adopteren waar zijn via een beeld communiceren met een oudere. Ook zagen wij een filmpje dat een oudere een buitenlandse jongen engels leerde. Dit zijn kleine dingen die voor oudere van grote waarde kunnen zijn. Ook is er een project waarbij studenten samen met oudere gaan wonen. Zo kunnen de studenten respect krijgen van de ouderen maar de oudere ook voor de studenten. Wanneer mensen die een mogelijkheid zien om een oudere hulp te bieden dit doen en wanneer jongeren ook hun steentje kunnen bijdragen ben ik van mening dat dit een positief effect heeft op de samenleving. Echter moet hier wel rekening gehouden worden met overbelasting. De ouderen of zieken waarbij het niet mogelijk is dat een familielid of naaste voor hun zorgen hebben recht op thuiszorg.

3. In hoofdstuk 6.3.4 wordt het begrip ‘empowerment’ toegelicht volgens Omlo, als een begrip / zienswijze wat we op micro, meso en macro niveau moeten hanteren. Wat zou de schrijver hiermee bedoelen? Licht je antwoord toe met minimaal 1 concreet voorbeeld.
   Empowerment is het proces waardoor mensen meer invloed verwerven over beslissingen en acties die van invloed zijn op hun gezondheid. Op het niveau van de gemeenschap (macro) verwijst het begrip naar de samenleving en het sociale beleid, dat structurele mechanismen van sociale uitsluiting bestrijdt en zich richt op maatschappelijke deelname van iedereen (participatie en sociale inclusie) (Jacobs et al., 2005). Op het niveau van organisaties (meso) verwijst het begrip onder andere naar het vergroten van inspraak en beslissingsmacht van mensen binnen die organisaties (Jacobs et al., 2005; Zimmerman, 2000). Op individueel niveau (micro) verwijst het concept empowerment naar het geloof in de eigen capaciteiten en krachten van het individu om zijn omgeving te beïnvloeden en aldus zijn leven vorm te geven.
   Voorbeeld:
   Vanuit de overheid (macro) moeten ouderen steeds lager thuis blijven wonen. Zorgorganisatie krijgen hierdoor steeds meer werk ( meso) maar er zijn ook ouderen (micro)die steeds meer zelf moeten gaan doen en de hulp van familie moeten inschakelen.

 Bron:https://www.movisie.nl/sites/default/files/alfresco_files/Naar%20het%20hart%20van%20empowerment%20[MOV-177839-0.3].pdf

4. Ben jij bereid om in de toekomst anderen zoals familie maar ook buren etc te gaan helpen? Hoe zie je dit voor je en wat verwacht je terug?
   Dit zal ik zeker doen als dit mogelijk is in mijn eigen leven. Ik kan bijvoorbeeld voordat ik ga werken mijn buurvrouw wassen. Hier moeten wel duidelijke afspraken over gemaakt worden om discussies te voorkomen. Wanneer ik zelf kinderen heb en eventueel meer thuis ben zal dit makkelijker gaan. Wanneer ik zie dat ik iemand echt kan helpen hoef ik hier niks voor terug een gelukkige buurvrouw of familielid is al voldoende.
5. Hoe wordt er in jouw omgeving gesproken en gedacht over alle ontwikkelingen (WMO, WLZ, participatiesamenleving etc)?
   Bij de thuiszorg merk je dat bepaalde cliënten het niet mee eens zijn dat zij eventueel uit zorg moeten omdat ze zelf of een familielid in staat zijn om de zorg over te nemen.

6. Beargumenteer je zienswijze over de volgende stellingen:
   Stelling 1: “De participatiesamenleving is een utopie, de burger moet vooral zelf zorgen dat hij zelfredzaam is. Iedereen heeft het toch veel te druk om nog meer mantelzorg, informele zorg te geven! ”
   Ik denk dat er meer tijd vrijgemaakt kan worden dan mensen denken. Het is een kwestie van goed plannen. Echter snap ik wel wanneer iemand zelf een drukke baan heeft niet altijd in staat is om ook als mantelzorger te functioneren.
   Stelling 2: “Als iedereen gewoon een beetje meer voor elkaar en zijn omgeving zorgt, dan komt het wel goed na alle veranderingen op het gebied van Zorg & Welzijn, mensen moeten niet zo zeuren.”
   Ik vind dit makkelijk gezegd. De zorg kan veel complexer zijn dan ‘beetje op elkaar letten’. Wel ben ik van mening dat er meer voor elkaar gezorgd kan worden dan dat er op dit moment gebeurt. Mensen zeggen gauw dat daar geen tijd voor is of dat zij de capciteiten niet hebben om het te doen.
   Stelling 3: “Over 10 jaar is Nederland een zorgzame samenleving waarin het vanzelfsprekend is dat jong en oud voor elkaar en met elkaar zorgen.”
   Het zou een mooi vooruitzicht zijn. Echter denk ik wel dat er veel geregeld moet worden wil dit optimaal mogelijk zijn.

Aantekeningen